पूर्ण विराम

 

कविता

वाक स्वतन्त्रता

 

मठको छेउमा आसन जमाउन
जडाउरी परिधान बक्सिस पाउन
सन्त भन्छ – मठाधीस असल छ ।
गाँजाको चक्करमा
अचानक मन्दिरको नजिकै पुगेको हुनाले
नरको रूधिर चाट्ने जिब्रो बोकेको भगवानलाई
गँजडी भन्छ – भगवान असल छ ।

शहीदको आलो रगत टाउकोमा थापेर
रन्को भित्र सडक भन्छ –
झीङ्गाको मूल्यमा शहीदको मोल स्थापित गरियो
जुन बर्दीले निहत्था मानिसको टाउकोमा गोली फोड्यो
त्यो वर्दी ओढ्ने शरीरको भूसूना समान मृत्यु हुँदा
किन वीरगति प्राप्त भएको घोषणा
तारको बाकसबाट गरियो?
बायाँ कुम नजिकैबाट गोलीको स्मरण गर्दै
एउटा मानिस भन्छ –
हजारौँ आँखामा आँसु भर्ने
कालो पुस्तक किन यथावत
काला दाँतहरु देखाएर
भद्दा हाँसो हाँसिरहेको छ अहिलेसम्म
हँसिया र घन अनि चारतारे रातो झण्डा
मेरो टाउकोमा गाडिएकोछ
तर प्रजातन्त्र दुई इन्च टाढा छ नेपाल भन्छ ।
घरहरूलाई कारागारमा परिवर्तन गर्ने नराधमहरू
लेवेण्डर दलेर बसन्तपुरमा घुमिरहेका छन्
तिनको नाडीमा हतकडी छैन
यसैले प्रजातन्त्र दुई इन्च टाढै छ नेपाल भन्छ ।

प्रत्येक बिहान र साँझ कोठाको पर्दामा
आएकै छ देव र देवीको वाणी
रातो, निलो, सेतो कालो अक्षरमा
छेपारोले पनि लाएकै छ रातो पोशाक
आसनमा यथास्थानमा छ राष्ट्रिय नाग
वाक स्वतन्त्रता भर्खरै पाएको छ नेपालले
यसैले नेपाल भन्छ – अहिले यस बेला
दुई इन्च टाढै छ प्रजातन्त्र ।

000