 |
| शरद प्रधान |
कविता
किन रोकियो गति मेरो कलमको
याद छैन मलाई त ।
सायद तिमोलाई पनि थाहा छैन होला ?
असंख्य दिनहरु विताई सकेको यो जिन्दगी भित्र
किन हो अनायस मेरो यात्रामा अवरोध उत्रिए
मलाई त थाहा छैन मेरो अन्तरंगको मर्महरु
सायद ‘म’ आफैलाई एक्लो छु जस्तो लाग्छ होला,
आउछ तर असंख्य भावनाहरु हाम फाल्दै
‘म’ संग प्रत्येक वेलुकी खेल्न लुकामारी
एक्लोपनको आभाासले त हैन मेरा हातहरु
केहि कोर्न मान्दैनन् मेरो हृदयभित्र भावना भएपनि ।
मस्तिष्कका ब्रोजिल वौद्धिकताले थिचिएको त हैन
आफूलाई, मलाई त ‘म’ भित्रको कुरा के थाहा ।
इतिहासका थोत्रा सिद्धान्तहरुले त
भावनालाई वाधेर राखेको त होईन ?
मलाई त के थाहा मेरो कलमको गति
व्यबस्थाले रोकिएको हो या आफैले जन्माएको बिवशताले,
तर मेरो प्रत्येक बिवशता वोल्छ
तेरो कलम त चैत्रको हुरीले उडाएको छैन र ।
‘म’ वुद्धिभित्र आक्रमण गर्दै भन्छु
मलाई के थाहा कसले रोक्यो मेरो कलम
मेरो ‘म’आफैलाई भन्छ
सायद सिसिपसले जस्तो तैंले पनि श्राप पाएर पो होला
कहिले सफलता नपाएको ।
तेरो कलमको गतिमा कसले हस्तक्षेप गरेछ भन्छ
मेरा मित्रहरु नेपत्थवाट
तर म आफै भित्र प्रश्नहरुका सगरमाथा राख्दै भन्छु
मलाई के थाहा किन रोकियो कलम मेरो ।
000
No comments:
Post a Comment